‘Door mijn uiterlijk word ik vaak bruut geblokkeerd of buitengesloten in de gay scene’

Geplaatst op 05 augustus 2022, 10:36 uur door de redactie.

Erwin Oudshoorn is 34 jaar en geboren met Lymfatische malformatie waardoor hij er anders uit ziet en ademt met een tracheostoma (canule). Met enige regelmaat schrijft hij een blog voor Capido over zijn ervaringen met daten met een beperking. In deze blog vertelt hij in het kader van Pride Amsterdam over zijn coming out en ervaringen in de nogal harde gay wereld.

Op mijn 14e ontdekte dat ik al dat ik op mannen viel

Al ruim vijf jaar ben ik nu voor mijn Facebook vrienden uit de kast, maar eigenlijk gaat het veel verder terug dan dat. Op mijn 14e wist ik eigenlijk al dat ik op mannen viel. Mannelijke lichamen begon me steeds meer te interesseren. Door de jaren heen was ik wel eens verliefd op een jongen. Dat bevestigde mijn gevoel. 

Op het moment van schrijven ben ik vier keer echt heel erg op een jongen verliefd geweest in mijn leven. Daarvan bleken drie hetero te zijn. Het is best zwaar als je stapel verliefd bent op iemand en het onbeantwoord blijft. Op welke type ik val? Een spontane, sportieve jongen met bruin krullend/golvend haar, bruine ogen, goed gekleed en ietsjes langer dan mij…

Coming out

Vrienden
Ik maakte er ook nooit echt een geheim van. Op de VMBO school zei ik het ook tegen vrienden, maar voor je het wist wist de hele school het en werden de bekende homo opmerkingen naar je hoofd geslingerd. Ook werd ik door mijn uiterlijk gepest dus twee vliegen in één klap. Ik liet het beide langs me heen glijden zodra ik de school verliet. Thuis kon ik mezelf verliezen in mijn hobby, het bouwen van websites en was ik alles en iedereen vergeten.

Wel had ik besloten om het mijn volgende school het Grafisch Lyceum Utrecht niet meer te vertellen. Ik had immers geen zin meer in die stereotype opmerkingen. Achteraf kon het makkelijk, want het was een hele chille school waar allerlei types rondliepen, dus vast ook wel homo’s.

Ouders
Bijna iedereen wist het behalve mijn ouders en familie. Vroeg of laat zouden ze er toch wel achter komen, dus had ik het besloten om op mijn 16e het aan hen te vertellen. Dus op een avond begon ik aarzelend ik moet jullie iets vertellen.. “Ik denk dat ik op jongens val”. 

Bewust op een genuanceerde manier dat het niet hard aan kwam. Ze reageerden een beetje verbaasd en hadden blijkbaar iets van oh dat gaat wel weer over. Hij denkt het maar. Er werd daarna immers nooit meer over gesproken.

Een aantal jaar later vroeg mijn moeder en als je het huis uit gaat? Met wie ga je dan wonen? Ik zei “Met een hond” om een beetje van de vraag af te zijn. Nee vroeg m’n moeder met een vrouw of met een man? Ik zei met een man. Okee.. en toen was het weer stil en werd er eigenlijk nooit over gesproken… Tel je mee?

Een aantal jaar nadat ik op mezelf woonde kwamen ze op visite en waren ze gefrustreerd. Ja we horen van de buitenwereld dat je homo bent. We vinden het niet zo leuk om dat van een ander te horen, waarom heb je het ons niet vertelt? Ik was stom verbaasd en stond perplex. Ik had het al twee keer eerder laten blijken. Sindsdien is het oké, maar nog steeds wordt er amper over gesproken. M’n moeder vroeg laatst nog van welk land de regenboogvlag was die ik op mijn balkon had in verband met Pride maand. Dus dat zegt al best veel.

De rest van de wereld
Na dat voorval heb ik dus vijf jaar geleden besloten om er niet meer geheimzinnig over te doen. Ik vond het mysterieuze eraan ook wel iets hebben, maar dacht fuck it. Wat sommige mensen ook wel eens deden is om een heel verhaal op hun Facebook pagina te zetten dat ze homo zijn. 

Ik niet, ik wist het immers al sinds mijn 14e dus waarom zou ik zestien jaar later nog een officiële statement plaatsen? Ik plaatste gewoon mijn foto’s van Pride Amsterdam 2017. 

Dat jaar werd ik 30 jaar en hield een feestje. De uitnodiging was niet opzettelijk in de gay vlag kleuren, maar vond het gewoon vrolijke verjaardagskleuren. Er werd wel een link gelegd door familieleden. Het feest voelde echt als een bevrijding, al mijn familie en vrienden om mij heen en kon zijn wie ik ben. 

Gay uitgaansgelegenheden Amsterdam

Sinds 2014 ben ik eigenlijk vanaf mijn 26e gaan afspreken met mannen via Grindr. Daarvoor zat ik wel op homo sites als Gay.nl, maar bleef het bij chatten. Ik woonde toen nog bij mijn ouders dus kon niet zomaar ergens heen of iemand langs laten komen zonder het te verantwoorden.

Met een kennis die ook homo was ben ik ook een keer een aantal gay bars in de Reguliersdwarsstraat gaan bezoeken. Ik was daar nog nooit geweest. We deden een drankje in de SoHo en het oogde allemaal wel gezellig.

Eenmaal het ijs gebroken en de weg naar Amsterdam gevonden ben ik later op eigen houtje op ontdekking gegaan en naar Club Church en de NZ Sauna geweest. Ik weet nog goed dat ik aan mijn ouders en familie moest denken toen ik van alles zag gebeuren voor mijn ogen in de Church. Ze moesten eens weten haha.

De gay scene is een harde wereld

Al vrij snel kwam ik er achter dat ik best wel veel afgewezen werd en de gay scene een keiharde wereld is. Je moet aan het perfecte plaatje voldoen anders hoor je er niet bij. Zowel in het echt als op gay dating apps als Grindr. 

Qua appen ging het altijd wel goed, maar zodra er om een gezichtsfoto gevraagd werd, werd ik regelmatig bruut afgewezen en geblokkeerd. Men denkt vaak dat het een Snapchat filter is of wordt uitgemaakt als lelijk. Ik doe een aantal keer per de week aan krachttraining om dit met een fit lichaam te compenseren.

In clubs en sauna’s gebeurd het ook vaak dat je genegeerd, weggeduwd of buitengesloten wordt. Helemaal als het te intiem wordt. Je weet van de voren dat dat kan gebeuren, maar als het op het moment zelf gebeurd voel je je zwaar klote en zou je het liefst door de grond zakken. Omdat je nou eenmaal niks kan doen aan je uiterlijk waarmee je geboren bent.

Maar ik bezocht niet alleen maar dat soort clubs. Ook ging ik met een kennis een aantal keer naar De Trut in Amsterdam dat elke zondagavond plaatsvindt. Hier mogen geen mobiele telefoons aan omdat het doel is dat iedereen met elkaar in gesprek gaat. Een mooi infinitief, alleen is het jammer dat ik niet in Amsterdam woon en dus de laatste tram/metro om half 1 gaat. Het loont dan niet echt de moeite als pas om 23.00 uur pas alles op gang komt.
Ook ga ik regelmatig de eerste zaterdag van de maand naar RUBBER in Utrecht. Doordat ik daar regelmatig kom en al een aantal jaar meevaar met Pride Utrecht heb ik daar wel enkele leuke contacten aan over gehouden.

Het probleem is met harde muziek is dat ik met een spraakprobleem ook niet echt een goed gesprek voeren kan, dat maakt het voor mij ook extra lastig. Natuurlijk kan ik wel mijn tekst naar spraak app Talkie gebruiken, maar daar heeft niet iedereen geduld voor. Het gebeurd dan ook dus regelmatig dat ik teleurgesteld naar huis ga.

Tegenwoordig ga ik vaak samen met een vriend erop uit. Ik heb dan aanspraak van de persoon met wie ik dan ben. Achteraf hoor ik van die persoon dat mensen naar mij vragen als ik er niet bij ben. Ze vinden me dan wel een leuk en interessant persoon, maar wanneer ik er wel ben gaan ze geen gesprek aan, dat vind ik jammer, ik bijt niet…

Daten met een beperking

Ik vond dat er wat moest gebeuren. Ik richtte in 2016 het dating platform Capido op. Speciaal voor mensen met een beperking die doorgaans vergeten worden in de maatschappij. 

Momenteel is het platform uitgegroeid met ruim 12.000 singles tot het grootste dating platform voor mensen met een beperking. Natuurlijk hoeven gelijkgestemden niet met elkaar te daten, maar dit platform zorgt wel voor een stukje begrip.

Heb je na het lezen van deze blog ook zin om eindelijk die stap te zetten? Kijk dan eens geheel vrijblijvend rond op de site van Capido. Hier zitten meerdere singles op die net zoals jij ook op zoek zijn. Je kan elkaar zelfs berichtjes sturen of iemand laten weten dat je diegene wel leuk vindt. Zo kan je het eens rustig proberen, zit je nergens aan vast en wie weet kom jij bij Capido straks jouw droompartner tegen. Zet hem op!

Start met daten Inloggen


   
Deel dit artikel:      

Andere blogs die je kunt lezen